η κατασκευη της επισκεψης

Ἦταν ἀπόγεμα, αὐτό θυμᾶμαι, πλησίασα στό μέρος ἀπό πάνω, ἀπό τόν δρόμο. Δέν ἤμουν μόνος, ἄν μπορῶ νά τό πῶ αὐτό, ὡστόσο πράγματι δέν ἤμουν μόνος, (ἄν μέ ἔβλεπε κανείς ἀπό κάπου θά ἔβλεπε ὅτι δέν ἤμουν μόνος, ἦταν μαζί τά παιδιά μου) καί ἔκανε κρύο. Ἔκανε κρύο γιατί ἦταν Χριστούγεννα καί αὐτό βέβαια ἔχει σημασία γιατί Χριστούγεννα στό Πήλιο θά μποροῦσε νά εἶχε χιονίσει ἀλλά ὄχι: δέν εἶχε χιονίσει, δέν ἦταν ὅλα σκεπασμένα από τό χιόνι καί ἔτσι μπόρεσα νά δῶ κάτω καί νά καταλάβω ὅτι αὐτό πού ἔβλεπα ἦταν κτίσμα. Ξεχώρισα τό κτίσμα γιατί δέν εἶχε χιονίσει. Ὅταν χιονίζει στά Χάνια δέν βλέπει κανείς τίποτε καί μάλιστα ἡ μορφή τοῦ κτίσματος ίσως έχει σχέση με αυτό. Σκέφτηκα ότι τό κτίσμα πού φωτογράφιζα ἐπειδή ἦταν τόσο ίδιαίτερο καί ταυτόχρονα μᾶλλον ἀσήμαντο ἦταν ἴσως κάποιο ὑπόγειο προορισμένο γιά νά περιλάβει μεγάλα καζάνια μέ πετρέλαιο πού θά καίει συνέχεια γιά νά ζεσταίνει χώρους πού θά φτιαχτοῦν ἀπό πάνω ἀπό αὐτό, τούς ἀπαίσιους σίγουρα χώρους πού θά εἶναι ὅμως ζεστοί καί εὐρύχωροι ἔτσι, ὥστε νά χωρᾶνε μέσα τους δυστυχισμένες οἱκογένειες πού θά περνᾶνε τίς διακοπές τους ἐκεῖ στό πήλιο καί θά ἀποφεύγουν ἔτσι τήν καταστροφή τους ή θα διασκεδάζουν τήν κατάθλιψή τους. Σκέφτηκα ὅτι τό οἰκοδόμημα σέ ἐκείνη τήν περιοχή σίγουρα θά προοριζόταν νά γίνει ξενοδοχεῖο. Ἤ θά ἦταν κάποια ὑδατοδεξαμενή. Λίγη σημασία εἶχε ποιός ἦταν ὁ προορισμός γιά αὐτό τό οἰκοδόμημα. Ἦταν ἕνα σπίτι που τό εἶχα φτιάξει καί βρισκόταν ἤδη ἐκεῖ χωρίς να κουνήσω καθόλου τό χέρι μου. Τό μόνο πού ἔμενε ἦταν νά τό σχεδιάσω.

Ἄν καί Χριστούγεννα λοιπόν εἶδα τό κτίσμα ἐπειδή δέν εἶχε χιονίσει καί ἔμεινα χωρίς φωνή σκεφτόμουν κάτι πολύ ισχυρό καί ἐνῶ ὑπῆρχαν δίπλα μου τά παιδιά μου δέν ἤξερα τί νά πῶ. Τό φωτογράφισα καί δέν φωτογράφισα βέβαια τό κτίσμα ὅπως φωτογραφίζω τή θάλασσα ἤ κάτι ἄλλο πού ἁπλῶς κάτι μοῦ κινεῖ τό ἐνδιαφέρον. Φωτογράφισα τό κτίσμα πού μοῦ άνῆκε. Ἔβλεπα ὑλοποιημένο κάτι πού ἔπρεπε νά εἶχα κάνει παλιά, τελειωμένο καί μάλιστα ἤδη διαβρωμένο ἀπό τόν χρόνο. Τό γιαπί ἔμοιαζε μέ ἐρείπιο κτίσματος πού σχεδιάσα ἐγώ στό παρελθόν καί τό ἔβλεπα τώρα μπροστά μου, κάπως σάν νά ὀνειρευόμουν.